Յուրի Սահակյան

ԱՌՎԱԿՆ ՈՒ ԳԵՏԸ

Առվակն ասաց.
- Այ Թարթառ,
Ինձ էլ առ ու քեզ հետ տար,
Բայց ոչ մարգերը օտար...

Կուզես քարոտ լանջով տար,
Կուզես ահեղ կիրճով տար,
Բայց ոչ հանդերը օտար...

Կուզես ձորում կուտակված
Ավազով ու խիճով տար:

Տար ինձ՝ ուր կկամենաս,
Տար ինձ՝ ինչքան կամենաս,
Տար ինձ, տար,
Տար ինձ, տար,
Բայց ոչ մարգերը օտար,
Բայց ոչ հանդերը օտար,
Տար ինձ, տար,
Տար ինձ, տար...

ԵՐԵՔ ՓՉԱԿ, ԵՐԵՔ ԲՈՒ...

Երեք փչակ, երեք բույն,
Երեք բնում՝ երեք բու:
Ամեն բնում՝ ձու, ձու, ձու,
Ամեն բնում՝ բու, բու, բու:
Առաջինում՝ բվաձու,
Երկրորդում էլ՝ բվաձու,
Երրորդի մեջ՝ բվաձու...

Չորորդը չկա՜:

Ի՜նչ երջանիկ բվերեն,
Ի՜նչ սիրունիկ ձվեր են,
Ձվից կելնեն ու կերգեն
Բվիկները բվերեն...

ՇՈՒՏԱՍԵԼՈՒԿՆԵՐ

Ավելն ասաց ավելին՝
Չփափագես ավելին,
Քանի սենյակ էլ մաքրես՝
Չես հասնի ցախավելին:

Լավաշն ասաց լավաշին՝
Հրավիրված եմ խաշի,
Կուզե՞ս դու էլ եկ գնանք,
Կարծումեմ շատ չի քաշի:

 Հանելուկ

Տանն էլ է տանը,

Դրսում էլ է տանը,

Աճպարար հո չէ՞

Այդ անպիտանը: